φρυνεός

ὁ, Α [φρύνος]

(κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) «δηλονότι φρῡνος

φρυνεὸς... εἶδος βατράχου, παρὰ τὸ ἐμφερεῑς εἶναι πρὸς τοὺς ἄλλους, ἤ ἀπὸ τοῡ φέρεσθαι ἀπὸ τῆς λιμνώδους φύσεως ἐπὶ τὸ χερσαῑον».